Duurzame Samenwerkingsvormen – Klaar voor de Toekomst
Op 19 juni 2024 werd een inspirerende voordracht gehouden door J. Nevelsteen van Iris Industry Solutions nv over duurzame samenwerkingsvormen, waarin werd onderzocht hoe alternatieve samenwerkingsmodellen kunnen bijdragen aan de duurzaamheid van projecten. Deze voordracht bood waardevolle inzichten in de huidige knelpunten en introduceerde innovatieve samenwerkingsmethoden die klaar zijn voor de toekomst.
Huidige Knelpunten in Samenwerking
Een van de belangrijkste uitdagingen bij traditionele samenwerkingsvormen is het suboptimale gebruik van de expertise van betrokken partijen. Vaak worden niet alle relevante partijen vroeg genoeg in het proces betrokken, wat kan leiden tot minder duurzame resultaten. Daarnaast hebben niet alle partijen dezelfde belangen als het gaat om duurzaamheid, wat kan leiden tot spanningen en terughoudendheid bij het adopteren van nieuwe samenwerkingsvormen. Ook wettelijke reglementeringen kunnen als beperkingen fungeren. Er is een duidelijk verschil tussen kortetermijnkosten (OPEX) en langetermijninvesteringen (CAPEX), wat de besluitvorming kan compliceren.
Alternatieve Samenwerkingsvormen
Tijdens de voordracht werden verschillende alternatieve samenwerkingsvormen gepresenteerd, waaronder ketensamenwerking, een 2-fasen aanpak, en resultaatgericht samenwerken (RGS). Deze methoden benadrukken het belang van samenwerking door de hele keten heen en richten zich op het creëren van gezamenlijke belangen en doelen, wat uiteindelijk leidt tot duurzamere en efficiëntere projectresultaten.
Een opvallend concept dat werd besproken is “Conservering As A Service”. Dit model past binnen een circulaire economie en streeft naar een verlaging van de Total Cost of Ownership (TCO). Het idee is dat klanten en conserveerders samen belang hebben bij een langere levensduur van producten, wat zorgt voor een duurzamer verdienmodel. Als voorbeeld werd “Light As A Service” aangehaald, waarbij klanten maandelijks betalen voor verlichting in plaats van te investeren in de aankoop van verlichtingsapparatuur.
Uitdagingen bij Implementatie
De implementatie van dergelijke duurzame samenwerkingsvormen brengt ook nieuwe uitdagingen met zich mee. Er zijn nieuwe contractvormen en aanbestedingsmethoden nodig, evenals verdienmodellen die concurrentie blijven garanderen. Een samenwerking tussen klant, conserveerder en fabrikant vereist duidelijke afspraken over het onderhoudsniveau en de garantievoorwaarden. Er moet worden nagedacht over hoe deze nieuwe samenwerkingsmodellen kunnen worden geïntegreerd zonder de bestaande marktprincipes te verstoren.
Conclusie
De voordracht maakte duidelijk dat duurzame samenwerkingsvormen essentieel zijn voor de toekomst van industrieën die streven naar langere levenscycli en een lagere ecologische voetafdruk. Door alternatieve samenwerkingsvormen te omarmen, kunnen bedrijven niet alleen hun duurzaamheid verbeteren, maar ook hun kostenstructuur optimaliseren. Het is nu aan bedrijven om de stap te maken en deze nieuwe modellen te integreren in hun werkwijze, om zo daadwerkelijk klaar te zijn voor de toekomst.
Met deze inzichten en strategieën kunnen organisaties duurzamer opereren en tegelijkertijd waarde creëren voor alle betrokken partijen. “Conservering As A Service” biedt een veelbelovende route voor de toekomst, waarbij lange termijn denken en samenwerken centraal staan.”
